ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

(ΑΠΟΨΗ, ΘΕΣΗ)                                                                                                                                                      
Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών - υπεύθυνου για την Γερμανία
 Αθήνα, 24.12.2012

Επειδή υπάρχει μεγάλη σύγχυση και παραπληροφόρηση, σχετικά με το θέμα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, θέλουμε υπεύθυνα να ενημερώσουμε συνοπτικά την ελληνική κοινή γνώμη και τους αρμόδιους φορείς, για το κρίσιμο αυτό εθνικό θέμα.
Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα είναι δύο κατηγοριών:
Α.
1. Οι επανορθώσεις για τις καταστροφές στις υποδομές κατά τη διάρκεια της κατοχής, δηλαδή προς το Δημόσιο, ύψους 7,1 δισεκ. Δολάρια, αγοραστικής αξίας 1938. Αυτές, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδας, υπολογίζονται έως τον Μάρτιο του 2010 στο ποσό των 108,43 δισεκ. ευρώ, χωρίς τους νόμιμους τόκους (με το ελάχιστο επιτόκιο του 3% σε τιμές του 1938 υπερβαίνουν σήμερα το 1 τρις ευρώ, τρεις φορές περίπου πάνω από το δημόσιο χρέος).

2. Το κατοχικό δάνειο, ύψους 3,5 δισεκ. Δολαρίων (αγοραστικής αξίας 1938). Το κατοχικό δάνειο είναι το μισό περίπου του ανωτέρω ποσού των 7,1 δισεκ. Δολαρίων. Ανέρχεται σήμερα σε περίπου 54 δισεκ. ευρώ, χωρίς τους νόμιμους τόκους.
Το δάνειο αυτό, που υπολογίζεται κάθε χρόνο, τόσο από την τράπεζα της Ελλάδας, όσο και από την γερμανική κρατική τράπεζα, προκάλεσε καθοριστικά την πείνα και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς απ’ αυτήν. Το δάνειο της κατοχής, πρέπει να τονίσουμε, το δώσαμε με αίμα!
Και τα δύο αυτά ποσά δεν έχουν παραγραφεί, ούτε μπορούν να παραγραφούν,
Γιατί είναι αναγνωρισμένες οφειλές με διεθνείς συμφωνίες και διεθνείς συμβάσεις.
Αρκεί να τα ζητήσει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Γιατί, αν τα ζητούσε και η γερμανική κυβέρνηση αρνιόταν να τα καταβάλει, θα μπορούσε η όποια ελληνική κυβέρνηση να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια και αναμφισβήτητα να δικαιωθεί και να τα πάρει.
Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τα διεκδίκησε με αυτή τη διαδικασία.
Κατά καιρούς τέθηκε το θέμα ακόμη και με ρηματική νότα, αλλά το θέμα έμεινε εκεί, μετά την άρνηση των γερμανικών κυβερνήσεων, με απαράδεκτα προσχήματα.
Η άρνηση τις γερμανικής κυβέρνησης εκφράζεται με πολλούς τρόπους. Ένας στον οποίο οφείλεται κυρίως η παραπληροφόρηση είναι ο ισχυρισμός της Γερμανίας ότι δήθεν έχει δώσει στην Ελλάδα, στις 21 Σεπτεμβρίου 1961 115 εκατομμύρια μάρκα, στις 21 Σεπτεμβρίου 1961, με τα οποία ισχυρίζεται ότι ξόφλησε τις υποχρεώσεις της. Στη συναλλαγή που έγινε τότε για την απελευθέρωση του εγκληματία πολέμου Μέρτεν, υπογράφηκε πραγματικά σύμβαση, που σε υποσημείωση όμως φέρει την υπογραφή του τότε πρέσβη της Ελλάδας στη Βόννη, όπου τονίζεται ρητώς ότι μ’ αυτά τα χρήματα, που βασικά δεν προορίζονταν για τα θύματα, αλλά για άλλες κατηγορίες θυμάτων, δεν εξοφλούνται οι υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα και ότι η Ελλάδα δεν παραιτείται από τις αποζημιώσεις. Να σημειωθεί επιπλέον ότι από αυτό το ποσό δόθηκαν τελικά μόνο 38 εκατομμύρια μάρκα.

Β.
1. Οι αποζημιώσεις τω θυμάτων 100 Ολοκαυτωμάτων, από τα οποία έχουν αναγνωριστει τα 89. (56.225 νεκροί ενδεικτικά).
Μία περίπτωση αφορά και τα θύματα του Διστόμου, που η αποζημίωσή τους ανέρχεται σήμερα περίπου στο ποσό των 60 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου, που αναίρεσε ο Υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά επικύρωσε η απόφαση του αντίστοιχου Αρείου Πάγου (Corte Suprema di Cassαzione) της Ιταλίας τον Οκτώβριο του 2008, που ισχύει και για το Δίστομο.
Η τελεσίδικη απόφαση για τις διεκδικήσεις των θυμάτων και αυτής του Διστόμου εκκρεμεί στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, κατόπιν αγωγής της Γερμανικής Κυβέρνησης στις 29 Δεκεμβρίου 2009, για αναίρεση της απόφασης του Αρείου Πάγου της Ιταλίας, λόγω ετεροδικίας.
Το Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη κατά έγκυρες πληροφορίες θα συνέλθει στις 15 Ιανουαρίου του 2011 για να προβεί στις απαραίτητες διαδικασίες έως τα τέλη Μαρτίου του ιδίου έτους. Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί, πιθανότατα το καλοκαίρι του 2011, εάν δεν υπάρξει κάποια παρέμβαση από το ελληνικό ή άλλο κράτος. Εφόσον η απόφαση περί ετεροδικίας δικαιώσει τη Γερμανία λήγει μια δια παντός το θέμα των αποζημιώσεων για τα θύματα και παραμένουν ανοιχτές οι άλλες απαιτήσεις.
Αλλά η ελληνική κυβέρνηση μπορεί, παρ’ όλα αυτά, να θέσει το θέμα των αποζημιώσεων, για λόγους ηθικούς και λύσης ενός προβλήματος που έχει να κάνει με τη δικαίωση των θυμάτων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Γερμανίας για ανθρωπιστικούς λόγους.

2. Οι αρχαιολογικοί θησαυροί, που άρπαξαν από τα μουσεία, τους αρχαιολογικούς χώρους και από παράνομες ανασκαφές, είναι καταγεγραμμένες, και δεν έχουν επιστραφεί ως όφειλαν.
Το «Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», με πρόεδρό του τον Μανώλη Γλέζο και Γενικό Γραμματέα τον Ευάγγελο Μαχαίρα, δίνει ένα συνεπή αγώνα για το εθνικό αυτό ζήτημα.

Δεν επαιτεί, αλλά απαιτεί:

 Απαιτεί από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, να πράξει το ιστορικό της χρέος και να διεκδικήσει, επιτέλους, τις αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Όπως έχουν εξελιχτεί τα πράγματα μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι σε θέση να φέρουν σε πέρας αυτό το καθήκον.

 Απαιτεί από τη γερμανική κυβέρνηση να πάψει να υπεκφεύγει, διαδίδοντας ψευδώς ότι τάχα έχει πληρώσει στο παρελθόν ή ότι δεν οφείλει τίποτα.

 Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει αποζημιωθεί από τη Γερμανία, ενώ όλες οι άλλες χώρες έχουν αποζημιωθεί!

 Η αλήθεια επίσης είναι ότι οι δύο χώρες της τριπλής κατοχής κατά την περίοδο 1941-1945 (δηλ. η Ιταλία και η Βουλγαρία), που εξαιτίας της ναζιστικής Γερμανίας εισέβαλαν στην Ελλάδα, έχουν καταβάλει αποζημιώσεις και μόνο η Γερμανία αρνείται (αυτοεξαιρείται) να καταβάλει τους απαιτούμενες οφειλές. Όμως είναι επίσης αλήθεια ότι καμία γερμανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανταποκριθεί, αν δεν απαιτήσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις αυτό που πρέπει.

Δεν έχουμε κάτι εναντίον του γερμανικού λαού. Αντίθετα βρίσκουμε πολύτιμους συμπαραστάτες γερμανούς δημοκράτες και αντιφασίστες, που κατανοούν κι αυτοί ότι η καταβολή των αποζημιώσεων στην Ελλάδα είναι αναγκαία προϋπόθεση για να γυρίσει οριστικά η μαύρη σελίδα του ναζισμού και να προχωρήσουμε μπροστά σ’ ένα κοινό δημοκρατικό ευρωπαϊκό μέλλον, με σεβασμό στις θεμελιώδεις αξίες του ανθρώπου, με αλληλεγγύη και ανθρωπιά.
Προς επίρρωση των ανωτέρω παραθέτουμε και την απαίτηση του κόμματος Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ προς τη Γερμανική Κυβέρνηση, στις 29.Ιανουαρίου 2010, που έχει ως εξής:

1. Ο γερμανικός στρατός και τα τάγματα εφόδου SS έχουν διαπράξει κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και στην Ιταλία αποτρόπαια εγκλήματα. Προ πάντων μετά την πτώση του Μουσολίνι και την αποχώρηση της Ιταλίας από τη συμμαχία με τη εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία το Σεπτέμβριο του 1943 διαπράχτηκαν απειράριθμα εγκλήματα του γερμανικού στρατού εναντίον του άμαχου πληθυσμού.

2. Η Γερμανική Κυβέρνηση πρέπει γι’ αυτά τα απάνθρωπα εγκλήματα να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν υπήρξε ως τώρα επαρκής ανταπόκριση. Απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν την τρομοκρατία των Εθνικοσοσιαλιστών περιορίστηκε η Ομοσπονδιακή Γερμανία μόνο σε συμβολικές χειρονομίες.

3. Εξαιτίας της μη πληρωμής αποζημιώσεων προσέφυγαν οι επιζώντες ή οι συγγενείς τους στο πρόσφατο παρελθόν, είτε μεμονωμένα είτε συλλογικά, στα ιταλικά δικαστήρια. Μερικές απ’ αυτές τις προσφυγές δικαιώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας, το Corte di Cassazione. Τελικά καταδικάστηκε η Ομοσπονδιακή Γερμανία τον Οκτώβριο του 2009 να πληρώσει αποζημιώσεις.

4. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν και οι δικαστικές αποφάσεις για τα θύματα της σφαγής του Διστόμου από τα SS, των οποίων οι συγγενείς απαιτούν την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης που τους δικαίωσε.

5. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση αρνήθηκε σε όλες αυτές τις δικαστικές αποφάσεις να πληρώσει ένα εκατομμύριο Ευρώ στους συγγενείς των θυμάτων που εκτελέστηκαν το καλοκαίρι του 1944 στο χωριό Civitella από Μεραρχία του γερμανικού στρατού «Hermann Göring». 50 ακόμη προσφυγές εκκρεμούν στα ιταλικά δικαστήρια. Αρνήθηκε να προβεί στην αποζημίωση των θυμάτων των SS. Δεν είναι ακόμη διατεθειμένη να αναγνωρίσει την απόφαση του ανωτάτου ιταλικού δικαστηρίου. Η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου Corte di Cassazione (Corte Suprema di Cassazione) για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν αναγνωρίζει την ετεροδικία, που προβάλλει η Γερμανική Κυβέρνηση, αρνούμενη να αναγνωρίσει την απόφαση του ιταλικού δικαστήριο και να την εφαρμόσει.

6. Αντί να πληρώσει αποζημίωση σ’ αυτούς τους ανθρώπους, υποβάλλει η Γερμανική Κυβέρνηση αγωγή εναντίον της Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη. Αυτή η αγωγή υποβλήθηκε το Δεκέμβριο του 2009 με την υποβολή ενός δικαιολογητικού. Η Γερμανική Κυβέρνηση επιδιώκει να αναγνωρίσει το Διεθνές Δικαστήριο, ότι το ιταλικό δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του το δικαίωμα της ετεροδικίας του γερμανικού κράτους.
Την ευθύνη – για να αποδώσουμε τα του καίσαρος το καίσαρι – φέρουν ακέραια και αναλογικά οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, τα ελληνικά κόμματα και οι Έλληνες πολίτες, που δεν πίεσαν τις κυβερνήσεις να πράξουν το χρέος τους, για το τεράστιο αυτό εθνικό θέμα και όχι μόνο.
Η λέξη κλειδί που ερμηνεύει το φαινόμενο: Η υποτέλεια των ελληνικών κυβερνήσεων , κομμάτων, οργανώσεων κ.λ.π
Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Παρ’ όλα αυτά ο αγώνας μας συνεχίζεται έως την τελική του δικαίωση.

Για περισσότερες πληροφορίες στο ιστολόγιο του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα: www.olokaftoma.gr.

και: www.damonpontos.gr φάκελος: Γερμανικές επανορθώσεις.

Ο υπεύθυνος για τη Γερμανία από μέρους του Εθνικού Συμβουλίου

Δαμιανός Βασιλειάδης

Οι μάσκες έπεσαν πολύ γρήγορα!!!

Του Μανόλη Βασιλάκη μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ

         Με πολλές παράτες η Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή, λίγο πριν την πτώση της, «κατάφερε» να «απαλλάξει το λαό» από το «βαρίδι» της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Και ο αγοραστής εμφανίστηκε σαν «σωτήρας» αφού «κανείς δεν ενδιαφερόταν να την αγοράσει».
Η πραγματικότητα όμως μόλις ένα χρόνο μετά τους διαψεύδει. Και αυτούς και τους διαδόχους τους (τους οπαδούς της «κόκκινης Ρόζας» που αναφωνούσαν στα μπαλκόνια «Σοσιαλισμός η Βαρβαρότητα» χωρίς όμως να αποκαλύπτουν ότι είχαν ήδη διαλέξει τη βαρβαρότητα) που συνετέλεσαν στην συμπαιγνία. Στους εννέα μήνες από την πώληση ανακοινώνεται από τις δύο «ανταγωνίστριες» ιδιωτικές πλέον εταιρείες ότι συμφώνησαν να συγχωνευτούν αμέσως μετά την δεσμευτική περίοδο του ενός έτους που ο αγοραστής δεν είχε το δικαίωμα να κάνει μεταβίβαση της εταιρείας.
      Δηλαδή ανακοίνωσαν με λίγα λόγια ότι το κρατικό μονοπώλιο έγινε ιδιωτικό!!! Με προοπτική να εκβιάζουν κυβερνήσεις με όπλα στα χέρια τους την διαμόρφωση των τιμών, τις άγονες γραμμές καθώς και το σχεδόν σφράγισμα της εσωτερικής αγοράς με την αδυναμία εισόδου νέων αεροπορικών εταιρειών, με στόχο την αποκόμιση τεράστιων κερδών και των κρατικών επιχορηγήσεων. Δηλαδή με λίγα λόγια ο τελικός στόχος ήταν να σταματήσει ο Ελληνικός λαός να πληρώνει την «ελλειμματική» κρατική Ολυμπιακή για να αρχίσει να πληρώνει και να επιδοτεί το ιδιωτικό μονοπώλιο στις αερομεταφορές με ποσά που τελικά θα είναι πολλαπλάσια των ελλειμμάτων της κρατικής εταιρείας!!!
Με την ανακοίνωση της πρόθεσης της συγχώνευσης η μία από τις δύο «ανταγωνίστριες» -η Aegean- σταμάτησε τα δρομολόγια προς Λήμνο και Κεφαλονιά.Και ενώ τυπικά σταμάτησε η διαδικασία της συγχώνευσης, με παρέμβαση της κυβέρνησης για να μην τους κράξουνε σε Ελλάδα και Ευρώπη, ξαφνικά ανακοινώνεται από την «νέα» Ολυμπιακή το χειμερινό της πρόγραμμα που δεν περιλαμβάνει τo κερδοφόρο δρομολόγιο της Κέρκυρας.Αφήνουν έτσι την Κέρκυρα και τους κερκυραίους στο έλεος του καρτέλ… Να θυμίσουμε ότι αμέσως μετά την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής επιχειρήθηκε η κατάργηση του πρωινού δρομολογίου που ήταν και είναι ζωτικής σημασίας για τους κατοίκους του νησιού. Και για να μην ξεκινήσουν αντιδράσεις που θα εξέθεταν τα μελλοντικά τους σχέδια το επανέφεραν.
       Για να φτάσει αυτή τη στιγμή η Κέρκυρα να έχει δύο δρομολόγια για την Αθήνα ημερησίως χωρίς πρωινή πτήση!!! Και με το καρτέλ να επιβάλει ανεξέλεγκτα τις τιμές στα εισιτήρια.Αμέσως μόλις αντιληφθήκαμε την μεταβολή στο πρόγραμμα της «νέας» Ολυμπιακής δημοσιοποιήσαμε το θέμα και υποβάλλαμε το ακόλουθο ερώτημα στην επιτροπή ανταγωνισμού.
Σας καταγγέλλω ότι σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τις κρατήσεις θέσεων της αεροπορικής εταιρείας Olympic Air για να κλείσω θέση για να ταξιδέψω στην Κέρκυρα μου είπαν ότι δεν συμπεριλαμβάνεται πλέον η Κέρκυρα στους προορισμούς της Olympic Air και πως αν ήθελα να ταξιδέψω για Κέρκυρα θα έπρεπε να επικοινωνήσω με την "ανταγωνίστρια" εταιρεία Aegean. Αν αυτό δεν είναι καρτέλ ποιο είναι;Και ρωτάω την αρμόδια επιτροπή ανταγωνισμού και την κοπτόμενη για τον ανταγωνισμό κυβέρνηση, ποια θα είναι η παρέμβασή της
     Η απάντηση της επιτροπής ανταγωνισμού φαίνεται στο συνημμένο έγγραφο…. Χωρίς κανένα σχόλιο σας την παραθέτω…

Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ

               Άρθρο της Ναυσικάς Κυριάκη

               Μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ

         Έχουμε μέλλον! Όπως πλέον δείχνουν οι εξελίξεις που είναι ραγδαίες έχουμε ένα αύριο πολύ μακρύ και πολύ σκοτεινό. Αλλά έχουμε και παρελθόν που πρέπει καλά να το θυμηθούμε και να μην χαριστούμε καθόλου.

        Το πρόβλημα στο Τεμπλόνι όλοι το γνωρίζουμε. Χρόνιο και άλυτο! Το ήξεραν όμως πολύ καλύτερα όλοι όσοι διαχειρίζονταν έδω και χρόνια τα σκουπίδια στην περιοχή τους, δηλαδή οι Δήμαρχοι. Οι πρώην και οι επόμενοι. Που απάρτιζαν τον γνωστό «Σύνδεσμο Καθαριότητας». Όταν οι διαμαρτυρίες των κατοίκων του Τεμπλονιού άρχισαν να γίνονται πολύ έντονες, ο πρώην και νεοεκλεγής Δήμαρχος Κερκυραίων μας διαβεβαίωνε ότι το Τεμπλόνι είναι το διαμάντι όλων των ΧΥΤΑ στην Ελλάδα. Οι υπόλοιποι συμφωνούσαν. Και συνέχισαν και όταν ακόμα τα βουνά των σκουπιδιών κόντευαν να καταρρεύσουν με πρώτο μεγάλο κίνδυνο να καταπλακώσουν σκληρά εργαζόμενους μέσα στο απάνθρωπο περιβάλλον εργασίας του ΧΥΤΑ Τεμπλονιού. Είναι γνωστό δε, και στους κατοίκους του Τεμπλονιού, καθώς και στον περιβαλλοντικό σύλλογο ότι η χωματερή αυτή λειτουργούσε χωρίς καμιά υποδομή, ούτε καν τα στοιχειώδη, αφού ούτε ο βιολογικός λειτουργούσε, ούτε η συγκέντρωση βιοαερίου ήταν δυνατόν να γίνει, ούτε πυροσβεστική ασφάλεια υπήρχε. Παρόλα αυτά συνέχιζε να λειτουργεί αυτό το διαμάντι. Μπροστά στον εφιάλτη της κατάκλισης του νησιού από τα σκουπίδια, αποφάσισαν να βρουν μια λύση. Και η λύση ήταν νέο κύτταρο και δημιουργία ΧΥΤΑ στην Λευκίμμη. Όπως – όπως, με διαδικασίες εξπρές. Σχεδίασαν την χωροθέτηση όπως τους βόλευε με αληθινά ή όχι στοιχεία, χωρίς την ύπαρξη ανακύκλωσης και προχώρησαν στην γνωστή δημοπράτηση. Αλήθεια, είχαν τα ανάλογα κριτήρια και τεχνικές γνώσεις αυτοί που αποτελούσαν την επιτροπή αξιολόγησης, ή έτσι ελαφρά πήραν την απόφαση ότι όλα θα πάνε καλά με το έργο αφού είχαν και το καλό προηγούμενο παράδειγμα της τέλειας κατασκευής του διαμαντιού που λέγεται Τεμπλόνι. Στην συνέχεια ήρθαν όλα τα άλλα που είναι γνωστά σε όλους και κάνουν περήφανους τους Δημάρχους για το έργο τους, δηλαδή τα ΜΑΤ, οι ταραχές, η νεκρή Μαρία και άλλα.

          Όλο αυτό το παρελθόν, δεν αναφέρεται τυχαία. Λίγο πριν εκπνεύσει το 2010, μαζί και η θητεία τους, επιχειρούν να δημιουργήσουν καθώς φαίνεται ένα νέο χάος. Γιατί άραγε; Επειδή περιμένουν ότι το χάος θα τους φέρει ξανά στο προσκήνιο, ίσως με διάφορους τρόπους. Ίσως μαζί με τους φίλους τους. Ξανασυζητούν λοιπόν πώς θα «λύσουν» τα όλο και περισσότερο συσσωρευμένα προβλήματα. Εμείς βέβαια στην ΕΝΑΚ τα επισημάνουμε εδώ και δυο χρόνια και συνεχώς προτείνουμε – και δεν θα πάψουμε ποτέ- την σύσταση τεχνικής επιτροπής για την δημιουργία μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης η οποία θα ανήκει στον δήμο και στον Κερκυραϊκό Λαό και όχι στους ιδιώτες και τα εργολαβικά συμφέροντα.

         Πρόσφατα ακούσαμε και την δήλωση του κ. Γιώργου Καλούδη ότι το Τεμπλόνι τέλος. Πολύ περίεργη, αν λάβουμε υπόψη ότι, οι γνωστοί Δήμαρχοι ήταν οι κύριοι υποστηρικτές της υποψηφιότητας του. Τον καλούμε λοιπόν να μας απαντήσει: και μετά τι; Μήπως η ιδιωτική διαχείριση; Γιατί τόσα χρόνια που το πρόβλημα θέριευε, οι κάτοικοι διαμαρτυρόταν, η Κέρκυρα πνιγόταν στο σκουπίδι από τους συνεχείς αποκλεισμούς της χωματερής, είχε άλλη άποψη; Τώρα φυσάει άλλος άνεμος;

         Η Κέρκυρα όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα αντιμετωπίζει σωρεία προβλημάτων σχετικά με τα σκουπίδια που δεν φαίνεται να θέλουν να λυθούν. Εθνικός σχεδιασμός δεν υπάρχει, το υπουργείο Περιβάλλοντος ολιγωρεί. Η ευθύνη για την διαχείριση μετατίθεται στις περιφέρειες και σύμφωνα με την έμπνευση του κάθε περιφερειάρχη θα πορευτούμε. Όπως διαφαίνεται, με όλο αυτό το χάος πού δημιουργείται, κάποιοι, ίσως επιδιώκουν να μας οδηγήσουν στις ιδιωτικές εταιρείες μεγαλοεργολάβων, με θλιβερές συνέπειες για τον εργαζόμενο κόσμο στα σκουπίδια, στην αποκομιδή και στους ΧΥΤΑ. Με τεράστιες οικονομικές συνέπειες για τους δημότες, που θα σηκώσουν το βάρος μεγάλων ανταποδοτικών τελών. Η πρόταση της ΕΝΑΚ παραμένει πιο επίκαιρη από ποτέ. Στην δύσκολη αυτή καμπή, ο καθένας οφείλει να λειτουργήσει με περίσκεψη και με πρώτο κριτήριο το συμφέρον του Λαού της Κέρκυρας που δεν πρέπει να αποτελεί μόνιμα το εξιλαστήριο θύμα των συμφερόντων και της ανικανότητας που μέχρι σήμερα ζει και βασιλεύει σε αυτόν τον τόπο.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Κέρκυρα 20/12/2010

                Του Μάριου Άνθη

μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ

     Χαιρετίζουμε, για μια ακόμα φορά, τον μεγάλο και σκληρό αγώνα των εργαζομένων στο Δήμο, που γίνεται για να «κερδίσουν» τα αυτονόητα για κάθε εργαζόμενο, δηλ. τις δεδουλευμένες και όλες τις νόμιμες απολαβές τους. Στον απεργιακό αγώνα τους εκφράζεται η συμπαράσταση ολόκληρης της εργαζόμενης τάξης της Κέρκυρας, σηματοδοτείται – επίσης - η εργατική ενότητα και η αλληλεγγύη, έννοιες που στις εποχές που ζούμε αποχτούν νέα αξία και νέο περιεχόμενο. Όμως και ολόκληρη η τοπική κοινωνία κατανοεί το δίκιο αυτού του αγώνα, καθώς μέρες γιορτινές, τόσες και τόσες οικογένειες βρίσκονται σε τραγική οικονομική κατάσταση. Ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά, σε όποιο κλάδο και αν ανήκει, σκέπτεται ότι αύριο μπορεί να είναι στην ίδια θέση, να είναι η δική του σειρά.

Επιπλέον οι μικρές τοπικές επιχειρήσεις κατανοούν την κατάσταση, αφού με απλήρωτο ένα σημαντικό τμήμα εργαζομένων, δέχεται σοβαρό πλήγμα και ο δικός τους τζίρος, σε μια περίοδο κρίσης και ανέχειας.

     Είναι γεγονός ότι τα σκουπίδια γύρο μας σχηματίζουν βουνά. Όμως για όλα αυτά υπάρχουν ευθύνες και αυτές πρέπει να αποδοθούν εκεί που ανήκουν και σίγουρα όχι στους εργαζόμενους, που άλλωστε με το προσωπικό ασφαλείας προλαβαίνουν καταστάσεις. Εμείς που (με την ευκαιρία που μιλάμε για σκουπίδια) εδώ και καιρό αναφερόμαστε σε σχετικά θέματα, έχουμε πει μεταξύ άλλων ότι η παγιωμένη μέθοδος της τοπικής εξουσίας να «κρύβουμε τα σκουπίδια του σπιτιού κάτω από το χαλί» δεν αποτελεί λύση. Τώρα τα σκουπίδια είναι βουνά και δεν χωράνε κάτω από κανένα χαλί. Τώρα η Κέρκυρα έγινε Νάπολη. Εκεί οδήγησε η διαχείριση της εξουσίας  στην πόλη της Κέρκυρας και ευρύτερα, από αυτό το σύστημα που εμείς έχουμε προσδιορίσει ως μπλοκ εξουσίας. Αυτά που συμβαίνουν τώρα αποτελούν το τραγικό φινάλε τους, καθώς σε λίγες μέρες παραδίδουν και μπαίνουμε σε μία νέα περίοδο που περιμένουμε να δούμε, τα πρώτα σημάδια της.

     Τρείς βασικές σκέψεις γύρω από τα γεγονότα:

1) Σήμερα οι εργαζόμενοι μετά από απόφαση συνέλευσής τους πραγματοποίησαν μαζική παράσταση διαμαρτυρίας εντός και εκτός της Εθνικής Τράπεζας καθώς εκεί βρίσκονται δεσμευμένα χρήματα του Δήμου. Ήταν μία σημαντική και ριζοσπαστική στιγμή για ολόκληρο το εργατικό κίνημα της Κέρκυρας. Σχετικά με το ουσιαστικό θέμα, που βρίσκονται δηλαδή τα χρήματα, ποιους έχει εξοφλήσει και πως η Δημοτική αρχή  τη πρόσφατη περίοδο, που πήγε η τελευταία δόση των ΚΑΠ, έχουν ακουστεί και λεχθεί, αυτές τις ημέρες, πολλά. Ένα μέρος της αλήθειας μπορεί να αποκαλυφθεί και ένα άλλο μέρος της είναι πιθανό να συγκαλυφθεί από το πολυπλόκαμο μπλοκ εξουσίας που βρίσκεται παντού. Οι εργαζόμενοι πάντως οφείλουν να προσπαθήσουν να βγει η αλήθεια, για να περιορίσουν τον κίνδυνο επανάληψης ίδιων φαινομένων στο μέλλον. Σε κάθε – όμως – περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι η Δημοτική αρχή βαρύνεται με το σύνολο των πολιτικών ευθυνών, για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τα Χριστούγεννα του 2010, για το μπάχαλο, για τους απλήρωτους εργαζόμενους, για αυτή την ιδιότυπη δημοτική στάση πληρωμών και χρεοκοπία και τέλος για τα βουνά των σκουπιδιών. Αυτό γιατί όφειλε ο Δήμος να έχει μεριμνήσει, να έχει προβλέψει για τα νόμιμα, να έχει προειδοποιήσει- έστω- και να μην έχει αφήσει τους εργαζόμενους έκθετους, στο «έλεος των ΚΑΠ» λες και οι εργαζόμενοι αποτελούν την τελευταία τρύπα του ζουρνά. Η πολιτική τους ευθύνη είναι, λοιπόν, ολοκληρωτική και το συμπέρασμα αυτό είναι αντικειμενικό.

2) Όπως φαίνεται, ούτε η τρομοκρατία, ούτε τα «παπαγαλάκια» μπορούν να διασπάσουν την ενότητα των απεργών που ζητούν να πληρωθούν άμεσα, τώρα. Αυτό είναι το ξεκάθαρο αίτημα. Τα περί ΚΑΠ και πότε θα έρθουν, είναι προβλήματα που οφείλουν να λύσουν κάποιοι άλλοι και όχι οι εργαζόμενοι του Δήμου Κερκυραίων. Οι εργαζόμενοι μπορούν με τους αγώνες τους να πιέσουν, δεν μπορούν όμως ούτε να λύνουν ούτε να εξαρτώνται από τα προβλήματα της διαχειριστικής εξουσίας. Δουλεύουν και πρέπει να αμείβονται. Τελεία και παύλα.

3) Η ΕΝΑΚ πήρε μια ξεκάθαρη, δημόσια θέση, εξαρχής στο πρόβλημα. Άμεση πληρωμή, εργατική ενότητα, αλληλεγγύη, εμπιστοσύνη και σεβασμός στο Σωματείο εργαζομένων και στις διαδικασίες της κυρίαρχης Συνέλευσής του. Αποτελεί πολιτική παρατήρηση ότι σε διαφορετική κατεύθυνση έχει κινηθεί κατά το προηγούμενο διάστημα το ΠΑΜΕ. Η έκφραση συμπαράστασης και η συμμετοχή είναι θεμιτές και επιβεβλημένες. Είναι όμως εντυπωσιακή και ακατανόητη η «επιμονή» του ΠΑΜΕ να ενσωματώσει τον χώρο και το σωματείο εργαζομένων του Δήμου, κάτι που φάνηκε έντονα στην απεργιακή συγκέντρωση στις 15/12  αλλά και στη συνέλευση στο Δημοτικό θέατρο, γεγονός που προκάλεσε δυσφορία στους εργαζόμενους. Και είναι πολιτικά ακατανόητη αυτή η επιμονή, και αντιλειτουργική και αχρείαστη, καθώς εδώ υπάρχει ένας εργατικός αγώνας με σωστό διεκδικητικό πλαίσιο, με ενότητα και ισχυρές αγωνιστικές εκδηλώσεις. Όλα αυτά προκαλούν ερωτηματικά. Όμως και το πολιτικό πλαίσιο που ανακοίνωσε εδώ και μία βδομάδα το ΠΑΜΕ σχετικά με το θέμα, δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η επικέντρωση του προβλήματος  στους ΚΑΠ που δεν έρχονται, στην κυβέρνηση που δεν στέλνει τους ΚΑΠ και στερεί πόρους από την αυτοδιοίκηση, είναι γνωστές διατυπώσεις αλλά γενικόλογες. Κυρίως χωρίς ουσία, χωρίς να συσπειρώνουν στο βασικό αίτημα, αποσπασματικές και αποπροσανατολιστικές από την πραγματικότητα, αφού δίνουν την δυνατότητα σε διάφορους υπεύθυνους να κρυφτούν πίσω από αυτές τις διαπιστώσεις και να παρουσιαστούν ως όψιμοι αντικυβερνητικοί και θύματα των δύσκολων εποχών. Εμείς, απλά, τονίζουμε ότι οι παλιές ημέρες πέρασαν. Μαζί τους πέρασαν και οι παλιές καταστάσεις και τα παλιά παιγνίδια.  

        

ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ

                                                                  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣH

                   Άμεση πρέπει να είναι η καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων στον Δήμο Κερκυραίων και να αφορά, φυσικά, το σύνολο των οφειλομένων (μισθοί-επιδόματα-δώρο). Η ΕΝΑΚ θεωρεί ότι είναι αδιανόητο, σε αυτές τις γιορτές της κρίσης και της φτώχιας, ένα σημαντικό τμήμα της εργαζόμενης τάξης της πόλης να κινδυνεύει να είναι απλήρωτο. Στο σημείο αυτό εντοπίζονται και οι ουσιαστικές και τεράστιες ευθύνες της απερχόμενης Δημοτικής αρχής και του Δημοτικού Συμβουλίου γενικότερα. Στο ότι ούτε η Δημοτική εξουσία μερίμνησε να εξασφαλίσει, πρωτίστως, τη μισθοδοσία των εργαζομένων, αφήνοντάς την στον αέρα και στο «έλεος» της έλευσης των ΚΑΠ, αλλά ούτε και η μειοψηφία, παρά τις περιορισμένες ευθύνες της, είχε τις κεραίες της τεντωμένες, σε καιρούς πονηρούς.

                Όπως, όμως φαίνεται, την ίδια στιγμή που η Δημοτική αρχή άφησε στον αέρα την εργατική μισθοδοσία, φρόντισε να εξοφλήσει επαρκώς τις οφειλές της προς τους εργολαβικούς ομίλους, κλπ. κι έτσι να αποχωρήσει με μοναδικό κίνδυνο χρέους, τους μισθούς των εργαζομένων. Επιπροσθέτως πρέπει να σημειωθούν και να υπογραμμισθούν και τα οφειλόμενα προς τους υπαλλήλους των προγραμματικών και της ΑΝΕΔΚ που έχουν περάσει – ενταχθεί στο Δήμο και που η Δημοτική αρχή οφείλει να τα καταβάλει έως 31/12/2010, διαφορετικά θα παραγραφούν και έτσι δεν θα αποδοθούν στους εργαζόμενους, υποτίθεται «νόμιμα».

                 Αυτή η μικρή τραγωδία της στάσης πληρωμών του Δήμου Κερκυραίων, αποτέλεσε και την τελευταία πράξη της συγκεκριμένης Δημοτικής αρχής, ως εξουσίας στην πόλη της Κέρκυρας.


                Οι εργαζόμενοι της Κέρκυρας, σε όλους τους κλάδους και τους εργασιακούς χώρους, έχουμε ευθύνη και υποχρέωση να εκφράσουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους εργαζόμενους του Δήμου Κερκυραίων, με όποιο τρόπο χρειαστεί. Η εργατική ενότητα και αλληλεγγύη αποτελούν βασική αρχή και προϋπόθεση για τους αγώνες και την ίδια την επιβίωση της εργατικής τάξης. Αυτή είναι η θέση της ΕΝΑΚ.

Κάλεσμα

              Δήλωση του Μάνου Βασιλάκη μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Επειδή κάποιοι (κυβέρνηση, ΣΕΒ και ξεπουλημένοι εργατοπατέρες εργοδοτικοί συνδικαλιστές) νομίζουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να μας δουλεύουν και επειδή με το νόμο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις «είναι πολλά τα λεφτά» που οι εργοδότες θα γλυτώσουν, καλώ την κυβέρνηση αν έχει ακόμα λίγη τσίπα επάνω της να περάσει στο νόμο διάταξη που να προβλέπει ότι:
Θεσπίζεται πόθεν έσχες για τα στελέχη των συνδικάτων που υπογράφουν επιχειρησιακές συμβάσεις για μειώσεις μισθών. Σε περίπτωση που οι αποδοχές τους για τα επόμενα πέντε χρόνια ξεπερνάνε το 50% του μέσου μισθού στην επιχείρηση παραπέμπονται για παθητική δωροδοκία και ο εργοδότης για ενεργητική δωροδοκία. Σε περίπτωση που τα περιουσιακά στοιχεία των συνδικαλιστικών στελεχών την ώρα που θα κληθούν να υπογράψουν την επιχειρησιακή σύμβαση δεν δικαιολογούνται από την θέση τους και τις αμοιβές τους αυτοί εκπίπτουν από το αξίωμά τους και διεξάγονται άμεσα αρχαιρεσίες στο σωματείο από εφορευτικές επιτροπές που αποτελούνται εξ ολοκλήρου από δικαστικούς και δικηγόρους.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα κύριοι. Αλλιώς δίκαια θα χαρακτηριστείτε δοσίλογοι των επιχειρηματικών συμφερόντων κατοχής και κυβέρνηση κουίσλιγκ του ΔΝΤ

ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΠΑΝΟ ΤΗΣ ΕΝΑΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

 

                  Κάποιοι υπηρέτες αφεντικών, πολιτικών ή οικονομικών αφεντικών, δεν έχει σημασία, κατέβασαν την νύχτα προς 9/12 αρκετά πανό της ΕΝΑΚ που καλούσαν τους εργαζόμενους σε συμμετοχή στην γενική απεργία της 15^ης Δεκέμβρη . Επαναλαμβάνουμε ότι παρόμοια ακριβώς περιστατικά έχουν επαναληφτεί στο παρελθόν και τα έχουμε καταγγείλει. Πρόκειται, σε κάθε περίπτωση, για βαθύτατα αντιδημοκρατικές πρακτικές , γεμάτες εμπάθεια, μίσος και πανικό τόσο ενάντια στην ΕΝΑΚ όσο και στην ανάπτυξη του ενωτικού, μαχητικού εργατικού κινήματος . Ρωτάμε και πάλι δημόσια: Υπάρχει περίπτωση οι παρασκηνιακές και αντιδημοκρατικές εντολές να δίνονται από τοπικούς παράγοντες  και αξιωματούχους; Θα έρθει η στιγμή που το ερώτημα αυτό θα απαντηθεί .

Καλούμε τους εργαζόμενους, τα σωματεία, τους συνδικαλιστές, τα κόμματα και τις κινήσεις να καταδικάσουν δημόσια αυτές τις αθλιότητες.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ – Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ «ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΑ» ΠΑΝΟ



Νοσοκομείο Κερκύρας: Το γιοφύρι της Άρτας στη νέα του εκδοχή.

του Μανώλη Βασιλάκη μέλους του ιδρυτικού πυρήνα της ΕΝΑΚ.

              Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της άγριας διασπάθισης του δημοσίου χρήματος και των τρωκτικών που πλουτίζουν ασύστολα σε βάρος  του κοινωνικού συνόλου τείνει να γίνει το νοσοκομείο της Κέρκυρας.

             Εδώ και είκοσι ολόκληρα χρόνια εγκαινιάζεται. Εδώ και 15 χρόνια κτίζεται. Εδώ και 7 χρόνια είναι έτοιμο να λειτουργήσει. Το 2004 μπήκε στις προεκλογικές αποπερατώσεις της κυβέρνησης Σημίτη. Κι ας ήταν τα δύο υπόγεια του «έτοιμου» κτιρίου πλημυρισμένα από αναβλύζοντα υφάλμυρα νερά. Ο Καραμανλής στην κεντρική του ομιλία στην Κέρκυρα το 2004, υποσχέθηκε ότι θα λειτουργήσει μέσα στην πρώτη τετραετία. Πέρασαν δύο βουλευτικές θητείες στην κυβέρνηση (μια πενταετία) και το μόνο που έκαναν ήταν να εξαγγείλουν εγκαίνια μετά τις εκλογές του 2009 που ήξεραν ότι θα τις έχαναν. Μεγάλε Αβραμόπουλε στο θέατρο έπρεπε να κάνεις καριέρα, η πολιτική σε αδικεί….

            Εντωμεταξύ οι Κερκυραίοι όταν τους τύχει κάτι σοβαρό μεταναστεύουν οικογενειακώς είτε στα Γιάννενα είτε στην Αθήνα (αν προλάβουν και δεν έχουν αποδημήσει εις Κύριον). Και η κοροϊδία συνεχίζεται. Η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου που εκλέχτηκε τον Οκτώβρη του 2009 υπόσχεται ότι το νοσοκομείο θα λειτουργήσει στις αρχές του 2010. Εικονική πραγματικότητα και αυτή η εξαγγελία.

           Κανείς δεν ξέρει ποιά είναι η πραγματική κατάσταση του νέου κτιρίου, αν κτίστηκε με τις προδιαγραφές  που απαιτούνται για το γεωγραφικό σημείο που βρίσκεται (είναι γνωστό ότι στην Κέρκυρα και βρέχει και υγρασία έχει όπως επίσης είναι γνωστό ότι στο σημείο που κτίστηκε το νοσοκομείο έχει και περισσότερη υγρασία και μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα με υψηλή υγρασία).

          Αντίθετα όλοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη ακόμα  για την στελέχωση του νέου νοσοκομείου με προσωπικό με βάση τις ανάγκες ενός καινούριου οργανογράμματος. Επίσης όλοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει ο απαραίτητος ιατρικός εξοπλισμός για την λειτουργία του.

          Τέλος κάποιοι υποψιάζονται ότι πίσω από όλο αυτό το σήριαλ κρύβονται οργανωμένα συμφέροντα που θέλουν την Κέρκυρα χωρίς αξιόπιστο Δημόσιο Νοσοκομείο με σκοπό να κερδοσκοπήσουν στην πλάτη και στην ανάγκη του Κερκυραϊκού λαού. Οργανωμένα συμφέροντα που στόχο έχουν την εκμετάλλευση  του Κερκυραίου στον κρίσιμο τομέα της υγείας. Είναι γνωστό σε όλους εξάλλου ότι μεγάλοι τραπεζικοί και επιχειρηματικοί όμιλοι που ελέγχουν μεγάλο κομμάτι της ιδιωτικής υγείας, θέλουν να προηγηθούν σε υποδομές, για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τον Κερκυραίο στην μεγαλύτερη ανάγκη του: Στην παροχή αξιόπιστων υπηρεσιών υγείας σε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον. Και όσο και αν αμφιβάλλουμε  ότι μπορούν ιδιώτες επενδυτές να παρέχουν αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας, άλλο τόσο δεν αμφιβάλλουμε ότι στα πλαίσια του μάρκετιγκ θα πουλάνε ξενοδοχειακές ανέσεις σε πανάκριβες τιμές. Σε βάρος των Κερκυραίων και των ασφαλιστικών τους ταμείων.   

Η ΕΝΑΚ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΕΡΕΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΝΤΑΜΑΡΙΑ

Κέρκυρα 5/12/10

Διαφαίνεται στην ατμόσφαιρα, στο κλίμα, κάτι που, προφανώς, πρέπει να το εκλάβουμε ως παραδοχή. Αυτό είναι ότι η νέα κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί στη Κέρκυρα μετεκλογικά, μέσα από επαφές, συναντήσεις αναφορές και εξαγγελίες πολιτικών παραγόντων, δεν ξεκινάει καλά. Δεν ξεκινάει καθόλου καλά. Οι νέες αρχές, σε Περιφέρεια και Δήμο, ξεκάθαρα μειοψηφικές όπως έδειξε η εκλογική διαδικασία, δεν δείχνουν ότι έχουν πάρει το μήνυμα του λαού, αντίθετα μοιάζουν παντελώς αδιάφορες σε σχέση με αυτό. Από την άλλη πλευρά, κάποια πρώτα στοιχεία σηματοδοτούν ισχυρές διαθέσεις συνέχισης των παλιών και καταστροφικών πολιτικών και επιλογών, μαζί με εξόφληση γραμματίων των προκατόχων ομάδων εξουσίας και του οικονομικού πλέγματος που σχετίζεται με αυτά. Όσο και αν ισχυριστούν ορισμένοι ότι είναι νωρίς για εκτιμήσεις, η αλήθεια είναι ότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί .  Σε κάθε περίπτωση η ΕΝΑΚ καλεί τους σκεπτόμενους εκλεγμένους στα αιρετά όργανα να παρεμβαίνουν έγκαιρα και όχι εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς, με δήθεν καταγγελτικό λόγο. Να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να παρακολουθούν  και να μην παίζουν ρόλο τροχονόμου και μετά Χριστό προφητών.

Από όσα καταρχήν ανακοινώθηκαν μετά τις συσκέψεις παραγόντων που διοργάνωσε κυρίως η νέα Περιφερειακή αρχή , παρότι ασαφή και αντιφατικά, προκύπτουν δύο κεντρικά θέματα και στοιχεία που αφορούν δύο επίσης κεντρικά θέματα της Κέρκυρας.

    1) Στο θέμα των στερεών αποβλήτων συνεχίζουν την αποτυχημένη και απαράδεχτη πολιτική που έχει ως βάση το Τεμπλόνι σε κάθε εκδοχή. Επιπλέον οι αναφορές τοπικών ΜΜΕ σχετικές με δηλώσεις του κ. Σπύρου για «λειτουργία του ΧΥΤΑ Λευκίμης» παρότι διαψεύστηκαν χαλαρά από τον ίδιο, παραμένουν ως σκιά. Οι αναφορές επίσης στην ολοκληρωμένη διαχείριση συνεχίζουν να εκφέρονται ως καραμέλα, ως φιλολογία κενή περιεχομένου. Η ολοκληρωμένη διαχείριση έχει δομικό περιεχόμενο και τότε μόνο είναι ολοκληρωμένη διαχείριση και όχι ολοκληρωμένη σαπουνόφουσκα. Η ΕΝΑΚ επιμένει και επαναφέρει (συνοπτικά) τις σαφείς προτάσεις της, που έντονα θέτει δυόμισι χρόνια τώρα: α) Μοναδική διέξοδος είναι οι νέες τεχνολογίες και η δημιουργία ΜΟΝΑΔΑΣ ολοκληρωμένης διαχείρισης, εναρμονισμένης με τις ανάγκες της Κέρκυρας. β) Αποτελεί άμεση ανάγκη (και απόδειξη αγαθών προθέσεων) η συγκρότηση τεχνικής επιτροπής που θα μελετήσει και θα δεχτεί προτάσεις σχετικές με τα συστήματα και μοντέλα διαχείρισης και επεξεργασίας στερεών αποβλήτων. γ) Η νέα Περιφέρεια οφείλει άμεσα να καταργήσει τον, ήδη νεκρό, λεγόμενο Περιφερειακό σχεδιασμό με τις καταστροφικές επιδράσεις που είχε.

   2) Αποτελεί πρόκληση ότι στο έτος 2011 που έχουμε μπροστά μας, επαναφέρουν συστηματικά θέμα επαναλειτουργίας των λατομείων Τρουμπέτα. Εκεί που έχει ολοκληρωθεί ένα περιβαλλοντικό έγκλημα δίχως αποκατάσταση (για ποια αποκατάσταση να μιλήσουμε;) θέλουν να συνεχίσουν ακάθεκτοι, παρά τα 4 χρόνια που οι λαϊκοί αγώνες και ο νόμος σταμάτησαν το έγκλημα. Οι επιχειρηματίες, (που φυσικά κάνουν τη δουλειά τους δηλαδή βγάζουν κέρδος) δηλώνουν τώρα «οικολόγοι» και επίσης λάτρεις του περιβάλλοντος. Όχι μόνο «οικολόγοι» αλλά και δεσπότες θα μπορούσαν να δηλώσουν για να κάνουν τη δουλειά τους. Εάν όμως για αυτούς η λειτουργία του νταμαριού είναι κέρδος,  κοινωνικό και λαϊκό κέρδος είναι το αντίθετο. Το κέρδος της Κέρκυρας είναι να σταματήσει, έστω εκεί, αυτό που συμβαίνει 40 χρόνια στο Τρουμπέτα. Η άλλη εκδοχή είναι να φύγει τελικά από τη θέση του ολόκληρο το βουνό, με όποιες συνέπειες έχει αυτό. Το 1€ ευρώ που «χάνεται στη θάλασσα» από τη μεταφορά λατομικών υλικών μπορεί να βρεθεί, ας πούμε από τα 2.5 εκατομμύρια ευρώ του «θαυμάσιου» και «κοινωφελούς» έργου των ποδηλατοδρόμων και από πολλά τέτοια «έργα» που έχουν αναλάβει οι εγχώριες κατασκευαστικές εταιρείες. Επιπλέον η ΕΝΑΚ τονίζει και προειδοποιεί  τις νέες αρχές σχετικά με μία κρίσιμη παράμετρο που αφορά το θέμα του νταμαριού. Έχει να κάνει με την προσφυγή που υπάρχει και εκκρεμεί στο ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας). Το γεγονός αυτό και χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί με οριστική απόφαση του ΣτΕ το ζήτημα, καθιστά τις ενέργειες που αφορούν το λατομείο έκθετες και «επί ξύλου κρεμάμενες».            



(αναδημοσίευση από ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Εστειλαν τα ΜΑΤ στα ΑμεΑ

Της ΝΑΥΣΙΚΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ

Χιλιάδες ανάπηροι απ’ όλη τη χώρα βρέθηκαν χθες -3 Δεκεμβρίου, Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία- από τις 10 το πρωί στην πλατεία Συντάγματος, «συνοδευόμενοι» από διμοιρίες ΜΑΤ!

Πρόκειται για τη μαζικότερη κινητοποίηση στην ιστορία του αναπηρικού κινήματος, που διοργάνωσε η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ). Με κεντρικό σύνθημα «τίποτα για τα άτομα με αναπηρία, χωρίς τα άτομα με αναπηρία» δήλωσαν ότι αρνούνται πλέον να βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας, καταγγέλλοντας ότι αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει μια συντονισμένη κυβερνητική πολιτική για την αναπηρία.

Περισσότεροι από 3.000 ανάπηροι ταξίδεψαν από κάθε γωνιά της Ελλάδας για να εκδηλώσουν την αγανάκτησή τους για την ανυπαρξία κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και για να διεκδικήσουν από το κράτος να θεσπιστεί -επιτέλους- ένα εθνικό πρόγραμμα δημοσίων πολιτικών για την αναπηρία.

Το 84% των ατόμων με αναπηρία στη χώρα μας βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Σε έρευνα του Ειδικού Ευρωβαρόμετρου, τον Ιανουάριο του 2007, το 56% των Ελλήνων πιστεύει ότι στη χώρα μας υπάρχει διάκριση στην αγορά εργασίας λόγω αναπηρίας, ενώ το 89% υποστηρίζει ότι πρέπει να ενταχθούν περισσότερα άτομα με αναπηρία στην αγορά εργασίας.

Ο σχεδόν αποκλεισμός τους από την αγορά εργασίας είναι μια πραγματικότητα που τα άτομα με αναπηρία βιώνουν δεκαετίες, τα δε νέα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης τους έδωσαν τη χαριστική βολή.

Η μείωση εισοδήματος, η χωρίς προηγούμενο υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, η κατάρρευση των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας και ψυχικής υγείας, η χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία στα ιδρύματα, η εκτίναξη της ανεργίας, όπως και η προβληματική και ελλειμματική κατάσταση στον χώρο της εκπαίδευσης, με αποκορύφωμα το «ρατσιστικό» μηχανογραφικό δελτίο εισαγωγής των ατόμων με αναπηρία στα Πανεπιστήμια, είναι «η κορυφή του παγόβουνου που συνθλίβει τους πιο αποκλεισμένους ανάμεσα στους αποκλεισμένους, δηλαδή τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους», έλεγαν χαρακτηριστικά.

«Η μόνη ισοτιμία που μας προσφέρει το κράτος υπάρχει στα όργανα της τάξης που βάζει τα ΜΑΤ να μας εμποδίζουν να πλησιάσουμε στη Βουλή», λέει στην «Ε» ο 24χρονος φοιτητής του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αφού στην προσπάθειά τους να πλησιάσουν την είσοδο της Βουλής τους περίμεναν αστυνομικές δυνάμεις και δύο κλούβες των ΜΑΤ. Τελικά, αντιπροσωπεία τους έγινε δεκτή από το προεδρείο της Βουλής και στη συνέχεια συναντήθηκε με αντιπροσωπεία υπουργών και τους επέδωσε ψήφισμα με τα αιτήματά τους. «Υπήρξε δέσμευση από το πολιτικό γραφείο του πρωθυπουργού ότι πριν από τα Χριστούγεννα θα συναντηθούμε με τον ίδιο τον πρωθυπουργό για να συζητήσουμε τα αιτήματα μας», είπε στην «Ε» ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Γιάννης Βαρδακαστάνης, μετά το τέλος της συνάντησης. *

Πηγή: Ελευθεροτυπία